- Więc chodźmy.
Po kilku minutach dotarliśmy na rozległą łąkę usianą kwiatami. Pod samotnym, rosnącym w oddali, drzewem zauważyłam siedzącego wilka.
- Widzisz, jest i Lesslie - odezwał się basior.
Arxell przyspieszył odrobinę. Idąc w stronę drzewa przyglądałam się waderze. Jej futro było idealnie czarne, z wyjątkiem intensywnie niebieskich "wzorów". Wkrótce dotarliśmy do siostry Arxella.
Arxell?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz