Wciąż uważnie obserwowałam wilka.
Co mnie tu sprowadza? Właściwie to...
- Przypadek - dokończyłam głośno myśl.
- Przez przypadek znalazłaś się na terenach naszej watahy? - Spytał spokojnie, choć raczej nie wierzył w to co powiedziałam.
- Mniej więcej tak. Nie wydaje mi się, żebym miała obowiązek ci się tłumaczyć.
- Więc przypomnę ci, że jesteś na moim terenie - rzucił basior.
Widziałam, że nie był zadowolony z moich odpowiedzi.
- I raczej nie potrwa to długo - mruknęłam pod nosem.
Spokojnym i pewnym krokiem podeszłam do wody, po czym biorąc krótki rozbieg przeskoczyłam strumień.
Do niezobaczenia, pomyślałam, ruszając przed siebie.
Arxell?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz